Düşük seviyeli atıklar, radyoaktif maddelerin bulaşması sonucunda kirlenmiş veya radyasyona maruz kaldığı için kendisid e radyoaktif hale gelmiş ekipmanlar, araçlar, malzemelerden, vs. oluşmaktadır.  Örneğin bir nükleer tesisin radyoaktif madde içeren bölümlerinin temizlenmesi sonucunda ortaya çıkan galoşlar, temizlik eşyaları, elbiseler, toz bezleri, paspaslar, filrteler, temizlik suyu artıkları düşük seviyeli nükleer atık halinde dönüşmektedir. Diğer örnekler arasında ekipmanlar, tıbbı araçlar, enjeksiyon iğneleri, şırıngalar, laboraturvar tüpleri gibi malzemeler sayılabilir.

Bu atıkların radyasyon seviyeleri doğada normalde bulunan sevilerin biraz üzerinde olabileceği gibi, nükleer santralların reaktör kabından kaynaklananlardakiler gibi çok yüksek radyasyon seviyelerine de sahip olabilmektedir.  Düşük seviyeli atıklar genellikle lisanslı ve kontrollü bir şekilde tesis içinde saklanarak radyasyon seviyelerinin düşmesi beklenmekte, daha sonra variller içerisinde düşük seviyeli atık işleme tesislerine gönderilmektedir. Bu tesislerde katı, sıvı va gaz atıklar farklı yöntemlerle işlenmekte, hacim azaltma ve sabitleme işlemi uygulanarak tekrar varillere doldurulmaktadır.

Bu variller düşük seviyeli yeraltı nihai depolama tesislerinden yaklaşık 500 yıla yakın bir süre için saklanmak üzere gönderilmektedir. Düşük seviyeli atıkların radyasyon seviyeleri 500 yıl içerisinde doğal radyasyon seviyelerin düşmektedir.

Düşük seviyeli atıklar ile ilgili daha detaylı bilgi almak için lütfen yandaki bağlantı tuşlarını kullanınız.